میکس روانپریشانه از کتاب

با گذشت روزها حقایق زندگی اهمیتش را از دست میداد و حتی وقایع عادی نیز دلتنگش میکرد، او بین دو دلتنگی که مثل دو آینه روبروی هم قرار گرفته بودند ناراحت و غمگین شده بود.

 

 

حقیقت را از دست دادند و گم کردند، آهنگ زمان برایشان تکرار میشد، عدم اطمینان از آینده قلبشان را به سوی گذشته برگرداند.

 

اینها آخرین بازماندگان یک گذشته ی نابود شده بودند که کمی از آن وجود داشت و باقیمانده اش درحال فنا بود، هر لحظه امکان سقوطش وجود داشت.

زیرا نسل های محکوم به صدسال تنهایی هیچ فرصت دیگری بر روی زمین ندارند